ثبت شده در تاریخ 19-دی-1392 -- تعداد بازدید : 3000 بار
اقسام و کیفیت وحی رسالی
مطابق قرآن ، وحی رسالی سه گونه است :
سوره ی شوری آیایت 51.52 :
51) هیچ انسانی را نسزد که خدا با او سخن بگوید ، مگر از طریق وحی ( به قلب ، به گونه الهام در بیداری ، و یا خواب در غیربیداری ) یا از پس پرده‌ای ( از موانع طبیعی ) و یا این که خداوند قاصدی را ( به نام جبرئیل ) بفرستد و او به فرمان آفریدگار آنچه را که خدا می‌خواهد ( به پیغمبران ) وحی کند . وی والا و کار بجا است .
52) همان گونه که به پیغمبران پیشین وحی
کرده‌ایم ، به تو نیز به فرمان خود جان را وحی کرده‌ایم ( که قرآن نام دارد
و مایه حیات دلها است . پیش از وحی ) تو که نمی‌دانستی کتاب چیست و ایمان
کدام ، ولیکن ما قرآن را نور عظیمی نموده‌ایم که در پرتو آن هر کس از
بندگان خویش را بخواهیم هدایت می‌بخشیم . تو قطعاً ( مردمان را با این قرآن
) به راه راست رهنمود می‌سازی .
1- وحی مستقیم : القای مستقیم و بدون واسطه وحی بر قلب پیامبر است .
پیامبر اسلام صلوت الله علیه و آله و سلم در این باره می فرماید :
(( انّ روح القدس ینفث فی روعی ؛ روح القدس بر درون من می دمد )) ( از همین جا روشن می شود که روح القدس غیر از جبرئیل علیه اسلام اس ) .
2 – خلق صوت : با رسیدن وحی به گوش پیامبر به گونه ای که کسی جز او نشنود . این گونه شنیدن صوت و ندیدن صاحب صوت ، مانند آن است که کسی از پس پرده سخن
وید و همین علت با تعبیر ((او من وراء حجاب )) از آن یاد شده است . وحی بر حضرت موسی علیه السلام به ویژه در گوه طور چنین بود و نیز وحی بر پیامبر گرامی اسلام صلوت الله علیه و آله و سلم در لیله المعراج به همین گونه انجام گرفت .
3 – القای وحی به وسیله فرشته : جبرئیل علیه السلام پیام الهی را بر بروان پیامبر اکرم صلوت الله علیه و آله و سلم فرود می آورد ؛ چنانکه در قرآن آمده است :
سوره شعراء آیات 194-193 :
نَزَلَ بِهِ الرُّوحُ الْأَمينُ193عَلى قَلْبِکَ لِتَکُونَ مِنَ الْمُنْذِرينَ
194) بر قلب تو تا از بیم دهندگان باشی.
کیفیت نزول وحی :
پیامبر صلوت الله علیه و آله و سلم هنگام نزول وحی مستقیم ، برخود احساس سنگینی می کرد و از شدت سنگینی که بر او وارد می شد ، بدنش داغ می شد و از پیشانی مبارکش عرض سرازیر می گشت . اگر بر شتری یا اسبی سوار بود ، کمر حیوان خم می شد و به نزدیک زمین می رسید . علی علیه السلام می فرماید : (( موقعی که سوره ی مائده بر پیامبر صلوت الله علیه و آله و سلم نازل شد ، ایشان بر استری به نام شهباء سوار بودند . وحی بر ایشان سنگینی کرد ، به طوری که حیوان ایستاد و شکمش پایین آمد . دیدم که نزدیک بود ناف او به زمین برسد ، در آن حال پیامبر صلوت الله علیه و آله و سلم از حال رفت و دست خود را بر سر یکی از صحابه نهاد )) عباده بت صامت می گوید : هنگام نزول وحی ، گونه های پیامبر صلوت الله علیه و آله و سلم در هم کشیده می شد و رنگ آن حضرت تغییر می کرد . در آن حال ، سر خود را فرو می افکند و صحابه نیز چنین می کردند )) . گاه پیش می آمد که هنگام نزول وحی ، زانوی پیامبر صلوت الله علیه و آله و سلم با زانوی کسی در تماس بود . آن شخص تحمل سنگینی زانوی پیامبر صلوت الله علیه و آله و سلم را نداشت .
ما نمی دانیم چرا پیامبر صلوت الله علیه و آله و سلم دچار این حالت می شد ؛ چون از حقیقت وحی آگاه نیستیم . برای تفصیل بیشتر می توان به کتابهایی که در باره ی وحی و کیفیت آن نگاشته شده است مراجعه کرد ، مانند التمهید فی علوم القرآن .